در روز بیست وپنجم ذی قعده سفره دیگری از فیوضات و برکات الهی گسترده می شود و میهمانان این ضیافت نورانی، غرق در رحمت و لطف الهی از شمیم بهشتی این روز عطراگین شده و از چشمه سار معارف الهی سیراب می گردند.
آری ،روز بیست وپنجم ذی قعده روز خاص خداست ، روزی که جلوه ای از عظمت ، قدرت و حکمت الهی نمایان می شود و بر اساس آیه شریفه ی "والارض بعد ذلک دحاها" کره زمین از جرعه حیات نوشید و با پیدایش مکان کعبه معظمه و بیت الله الحرام به خود بالید.
روز بیست وپنجم ذی قعده روز" دحوالارض" است و بهانه ای برای راز و نیاز ، فرصتی برای عبودیت و خاکساری در برابر خدای بزرگ ، روزنه ای برای رحمانی شدن و گنجینه ای بی کران از الطاف و عنایات الهی .
روزه گرفتن در این روز معادل روزه هفتاد سال و کفاره هفتاد سال گناه است و در شب و روز آن فرشتگان الهی و هر آنچه در زمین و آسمان است برای توبه کنندگان استغفار می کنند.
دحو الارض روزی است که در آن از خدای کعبه می خواهیم ما را از خزائن بی کرانش و لطف و کرم بی پایانش بهره مند نموده و از آبشار بهشتی توبه و حسن عاقبت بی نصیبمان نفرماید.
چه زیباست در این روزگار وا نفسا که:
بود بازارگرم دین فروشی بر سر راهم
خداوندا من از این گرمی بازار میترسم
دست به دامن خدای بزرگ شویم و در روز دحو الارض که به تعبیر امام رئوف علی بن موسی الرضا(ع) "نشرت فیه الرحمه" با توسل به آستان مصفای ضامن آهو، سلطان قلب های عاشق ،امام رضا (ع) چنین زمزمه کنیم که :
خدایا، زمین را گستراندی ،دانه را در لایه های تاریک زمین شکافتی ، مرارت را از دوش بندگانت بر گرفتی ، غم و اندوه را از دلها زدودی .
عزیزا، در این روز بزرگ و پر فضیلت که نزد مومنان به امانت گذاشتی تو را به رحمت بی انتهایت سوگند می دهم که به بنده صالحت محمد مصطفی (ص) و خاندانش (ع) درود بفرست واز گنجینه الطافت ، بارانی بی پایان بر ما بباران و بر توبه ای خالص و بازگشتی نیکو به سوی خودت یاری مان کن .
آمین
